'Amsterdamse woningnood te hoog om vluchtelingen onderdak te bieden'
Iemand die is erkend als oorlogsvluchteling, heeft recht op zelfstandige woonruimte. En toch schuurt het als een Syrische vluchtelinge zes maanden nadat ze naar Nederland komt, een woning aangeboden krijgt op een A-locatie in de stad, schrijft Erik Huysman in een ingezonden brief aan Het Parool.
Ik moet wat bekennen: ik heb last van onderbuikgevoelens. En eigenlijk schaam ik me ervoor, want ik zou ze liever niet willen hebben. Ik heb dan ook lang geaarzeld of ik deze brief zou sturen, maar doe het toch, juist omdat ik denk dat veel Amsterdammers - en misschien wel veel Nederlanders - hetzelfde ongemakkelijke gevoel hebben.
Woonruimte
Wat is het geval? In de rubriek Bij de buren in Het Parool las ik zaterdag het verhaal over een 28-jarige Syrische vluchtelinge die binnen zes maanden nadat ze naar Nederland kwam, een woning aangeboden kreeg op de Ceintuurbaan. Mijn verstand zei: 'Natuurlijk, iemand die is erkend als oorlogsvluchtelinge, heeft recht op zelfstandige woonruimte.'
Maar mijn gevoel zei: 'Waarom binnen zes maanden en waarom op de Ceintuurbaan?' Mijn stiefzoon - een jaar jonger dan de vluchtelinge - is geboren en getogen in Amsterdam en staat al tien jaar ingeschreven bij Woningnet. Omdat hij voorlopig geen kans maakt op woonruimte, woont hij tegenwoordig ergens in onderhuur.
Aanvankelijk schaamde ik mezelf dat ik dezelfde onderbuikgevoelens heb als die waarop de PVV anticipeert, een partij die staat voor een samenleving die ik met heel mijn ziel en zaligheid verafschuw.
Gezond verstand
Maar toen dacht ik: waarom moet ik me eigenlijk schamen? Het feit dat ik me zo voel, betekent toch niet dat ik het eens ben met de oplossingen die Wilders voorstelt? Zijn het niet de politici die zich moeten rotschamen voor het feit dat ik me zo ongemakkelijk voel? Die niet het gezond verstand kunnen opbrengen door te zeggen dat de woningnood in grote steden als Amsterdam te hoog is om ook nog vluchtelingen onderdak te bieden, laat staan op een A-locatie?
Welke politicus helpt mij van m'n onderbuikgevoelens af en voorkomt daarmee dat ik tegen mijn gevoel en verstand in, naar het PVV-kamp wordt gedreven?
