Opinie: ‘Opeens staat de bescherming van het groen in Amsterdam op losse schroeven’

‘Met de Hoofdgroenstructuur beschermen en versterken we de belangrijke groengebieden in de stad; voor nu én in de toekomst.’ Deze prachtige woorden staan in het nieuwe beleid over de Hoofdgroenstructuur. Die structuur is vele jaren geleden in het leven geroepen om de belangrijkste groengebieden van de stad te beschermen. De gebieden die hierin zijn opgenomen mogen bijvoorbeeld niet, of alleen onder strenge voorwaarden, worden bebouwd. Op die manier blijven groene gebieden langdurig groen en zijn de dieren er veilig.

De eerste versie van de nieuwe Hoofdgroenstructuur werd nog vóór de laatste gemeenteraadsverkiezingen gepresenteerd door de toenmalige GroenLinkswethouder, Marieke van Doorninck. Amsterdammers mochten daarna vertellen wat ze van dat beleid vonden door middel van een inspraakprocedure. Maar liefst vijfhonderd stadgenoten leverden commentaar op het stuk, waaruit blijkt hoe ontzettend belangrijk Amsterdammers het groen vinden.

Aan de hand daarvan werden kleine wijzigingen doorgevoerd, al wordt bijvoorbeeld het Diemerpark ondanks 90 negatieve inspraakreacties nog steeds geplastificeerd met kunstgras. Maar nadat een nieuw college was geïnstalleerd, ging ook de nieuwe wethouder nog met de rode pen door het document. Ná de inspraakronde. Dit nieuwe voorstel werd onlangs naar de gemeenteraad verstuurd, die er in de raadsvergadering over mag beslissen.

Extra hindermacht

De Partij voor de Dierenfractie is zich helemaal wild geschrokken van de nieuwe versie van het beleidsstuk. Terwijl in de conceptversie bijvoorbeeld nog beschreven stond dat er geen parkeerplaatsen in het groen zouden komen, maakt de nieuwe wethouder Reinier van Dantzig (D66) ruimte voor de auto in bossen en parken. De commissie die – nu nog – adviseert óf bepaalde bouwplannen in het groen mogen plaatsvinden, mag straks alleen nog beoordelen hóé die initiatieven inpasbaar zijn.

Het is veelzeggend dat de commissie verslag deed van een stadsdeelbestuurder die hen bestempelt als ‘extra hindermacht’ en zich voornam de commissie zo veel mogelijk te mijden. Op dit moment mag de commissie bijvoorbeeld toetsen of het bouwen van een torenflat in beschermde natuur een goed idee is. Dat die commissie straks alleen nog mag meedenken over de kleur van het beton in onze beschermde natuur is een pijnlijke versobering van de groenbescherming waar de Amsterdammers zich niet over hebben kunnen uitspreken.

Zou dit te maken hebben met het feit dat de nieuwe wethouder niet alleen verantwoordelijk is voor de bescherming van het groen, maar ook wordt afgerekend op de aantallen woningen die jaarlijks gebouwd worden?

Niet alleen is een groot deel van de bescherming van het groen geschrapt, er is ook opeens een geheel nieuw hoofdstuk toegevoegd. Onder het kopje ‘bijzondere situaties’ wordt het fundament van de Hoofdgroenstructuur onderuit gehaald. De beschermende functie van de Hoofdgroenstructuur zal op verschillende plekken in de stad niet langer gelden: dit zijn gebieden waar het nieuwe college grootse bouwplannen heeft.

Het gaat hierbij overigens niet om een handjevol plantsoenen, maar om 85 ontwikkelgebieden. In die gebieden, zo lezen we in het nieuwe hoofdstuk, hoeven we het niet meer zo nauw te nemen met de bescherming van het groen. Er mag daar ‘flexibel’ worden omgegaan met de Hoofdgroenstructuur. En dat terwijl de Hoofdgroenstructuur op dit moment alleen maar de gebieden bevat die minimaal voor de stad behouden moeten blijven vanwege hun groene waarde.

Schijninspraak

Door dit nieuwe hoofdstuk toe te voegen nadat de inspraak was gesloten, ontneemt de wethouder bovendien Amsterdammers de kans om hierop te reageren. Het gaat niet om punten en komma’s, maar om grote veranderingen die de bescherming van het groen op losse schroeven zetten. Iedereen die de inspraakversie heeft bestudeerd om te weten wat er met het groen in hun buurt gaat gebeuren, komt nu bedrogen uit. Een vermelding in de Hoofdgroenstructuur is namelijk niet meer wat het geweest is.

Om Amsterdammers toch de kans te geven zich te laten horen over deze grote aanpassingen aan het beleid organiseert de Partij voor de Dieren een inspraakavond. Laat onze belangrijke, waardevolle stadsnatuur niet ten onder gaan aan de bouwwoede van dit nieuwe college. Bescherm het kwetsbare groen, want wat eenmaal geasfalteerd is, zal nooit meer bloeien.