Nadat Semra’s vader overleed, dreigt ze nu hun huurhuis te verliezen
Een jaar geleden verongelukte de vader van de 24-jarige Semra Mesfum. Nu dreigt ze ook het huis waar ze met haar vader woonde te verliezen. Dinsdag dient de zaak voor de rechter.
De in Amsterdam geboren en getogen Semra Mesfum (24) woonde, als mantelzorger, met haar vader in Nieuw-West. Toen hij op 29 november 2019 van zijn werk naar huis fietste, werd hij op de Plesmanlaan aangereden door een auto. In het ziekenhuis overleed hij een dag later aan zijn verwondingen. Hij was 59. “Ik heb hem nooit meer kunnen spreken sinds hij naar werk is gegaan.”
Begin januari kreeg ze de eerste brief van wooncorporatie Eigen Haard, waarin stond dat ze het huis zou moeten verlaten tenzij ze kon aantonen dat ze een ‘duurzaam huishouden’ met haar vader vormde. Ze stond wel ingeschreven op het woonadres bij de gemeente, maar niet bijgeschreven op het huurcontract. De regels van Eigen Haard laten niet toe dat een kind alleen op basis van de ouder-kindrelatie wordt bijgeschreven. En wie niet bijgeschreven staat op het contract, kan een huurhuis niet overnemen.
Duurzaam huishouden
Wim de Waard, woordvoerder van Eigen Haard, legt uit: “Je moet een duurzaam huishouden voeren. Dat betekent dat je samen de huur betaalt, samen een inkomen hebt en ook samen de uitgaven doet.” De band tussen vader en dochter is niet voldoende. “Anders zou iedereen onder die noemer vallen.”
Op deze manier, zegt De Waard, heeft iedereen een eerlijke kans op een huurwoning. “Anders kun je de situatie krijgen dat iemand uit de provincie zich laat bijschrijven op het huurcontract van oma. Als oma dan overlijdt, gaat het huis naar diegene over en wordt iedereen op de wachtlijst voor dat huis gepasseerd. Zo zou er geen enkele woning meer vrijkomen.”
Driekamerwoning
Mesfum begrijpt dat er regels en wetten zijn, maar zegt dat ze nergens anders heen kan. “Het is ook geen grote woning: het is een driekamerwoning. Het gaat me om een dak boven mijn hoofd. Bovendien heeft deze woning veel emotionele waarde voor me. Het is het enige aandenken aan mijn vader in Nederland.” Haar vader is begraven in zijn geboorteland Eritrea.
Bij haar moeder kan ze niet terecht, daar heeft ze geen goede band mee en die woont in een tweekamerwoning met haar broertje.
Mesfum is een petitie gestart om aandacht te vragen voor haar situatie, die al 6500 keer is ondertekend. Volgens haar is ze ook niet de enige in deze situatie. “Ik ben in contact gekomen met een meisje dat al negen jaar dakloos is, nadat haar moeder overleed. Tot op de dag van vandaag verhuist ze van woning naar woning. Dat is toch geen leven?”
Foto’s
De Waard van Eigen Haard wil niet ingaan op Mesfums individuele situatie, maar benadrukt wel dat altijd naar de concrete situatie gekeken wordt. “Bij mensen van wie beide ouders zijn overleden, kijken we weer naar andere oplossingen dan bij mensen van wie één ouder is overleden. We hebben ook een aantal mensen geholpen aan een andere woning.” Of dat ook voor Mesfum zal gebeuren, kan hij niet zeggen.
Mesfum vindt ook dat Eigen Haard in de communicatie wat begripvoller had kunnen zijn. “Ik moet met foto's waarop mijn vader en ik staan, aantonen dat we een duurzaam huishouden vormden. Toen ik die aanleverde, werd ik door een medewerker opgebeld die zei: ‘Zulke foto’s zijn niet voldoende, die heb ik ook met mijn vader’.”
Depressief
Ze heeft een advocaat in de arm genomen. Dinsdag dient de zaak voor de rechter. Door alle onzekerheid heeft Mesfum ook nog steeds niet normaal kunnen rouwen, zegt ze. Ze is doktersassistent, maar kan zich maar moeilijk concentreren op haar werk. “Ik vraag me elke dag af: wat ga ik doen, waar ga ik naartoe? Ik probeer me sterk te houden, maar ik word er depressief van.”
Over de rechtszaak zegt De Waard dat de rechter zal moeten bepalen of Eigen Haard de juiste afweging heeft gemaakt. “Maar wij hebben in elk geval met de beste intenties gehandeld.”