Goed idee om alle coronaregels los te laten? Terug bij de extra kwetsbaren: ‘Het brengt nieuwe zorgen met zich mee’

Hoe ziet het leven eruit als corona extra gevaarlijk voor je is, vroegen we drie keer eerder aan deze mensen met een kwetsbare gezondheid. Hoe ervaren zij het dat het OMT heeft geadviseerd alle coronaregels los te laten?

Hayat Afkyr (40) heeft spierziekte SMA

“Voor mijn gevoel gaan we een nieuwe fase in wat betreft corona. Als het kabinet het advies overneemt van het OMT hoeven mensen binnenkort niet meer te testen en thuis te blijven als ze corona hebben. Dat betekent dat je maar moet hopen dat mensen die verkoudheidsklachten hebben in je omgeving geen corona hebben. Voor mij brengt dit nieuwe zorgen met zich mee. Ga ik dan nog wel naar kantoor of blijf ik vaker thuis werken? En kan ik erop vertrouwen dat het zorgpersoneel dat mij medische zorg verleent hun eigen verantwoordelijkheid neemt als ze ziek zijn, ook al worden de regels vanuit de overheid soepeler?

Ik weet nog niet goed hoe ik met deze veranderingen om moet gaan en ik vind het allemaal best wel spannend. Het is begrijpelijk dat mensen die gezond zijn doen alsof er weinig meer aan de hand is, maar ik ben wel bang dat wij als risicogroep vergeten worden. Afgelopen halfjaar zijn er twee vrienden van mij die ook een spierziekte hadden overleden aan de gevolgen van corona. Daardoor werd ik opnieuw met mijn neus op de feiten gedrukt. Door mijn spierziekte heb ik een verminderde weerstand en 23 procent longinhoud, dus de gevolgen van corona kunnen groot zijn. Wat ze precies zijn dat weet je natuurlijk nooit.

Op dit moment ben ik nog wel voorzichtig. Ik ga wel naar mijn werk en kleine horecagelegenheden toe, maar evenementen waar veel mensen komen probeer ik nog steeds te vermijden. Het zorgpersoneel draagt een mondkapje als ze naar mij toe komen en ook andere mensen in mijn omgeving houden rekening met mijn ziekte. Als een vriendin verkoudheidsklachten heeft, dan verplaatsen we onze afspraak naar een later moment. Ik kijk uit naar het voorjaar, dan durf ik meer te doen omdat er dan veel buiten kan.”

Els van Mook (59) heeft de spierziekte van Steinert

“Ik heb me nooit heel erg zorgen gemaakt over corona, maar ik ben blij dat alles weer open is in Nederland. Vooral voor de jongeren, die thuis moesten zitten in een tijd dat ze zich hadden moeten ontwikkelen door eropuit te gaan met hun vrienden. Ik denk dat er ook veel mensen zijn die zich tijdens de coronaperiode heel eenzaam hebben gevoeld. Voor mij is er weinig veranderd, het leven gaat weer verder zoals daarvoor. Ik ben mijn vrienden tijdens de coronaperiode ook altijd blijven zien, dus mijn sociale contacten zijn grotendeels hetzelfde gebleven.

Ik heb toen de pandemie uitbrak een gesprek met mijn huisarts gehad waarin ik heb aangegeven dat ik niet aan de beademing wilde als ik corona zou krijgen. Door mijn spierziekte had mijn lichaam daar waarschijnlijk niet goed van kunnen herstellen en ik zag het niet zitten om als kasplantje door het leven te gaan. De kwaliteit van leven is voor mij altijd belangrijker geweest dan de kwantiteit. Nadat ik het jaren heb weten te vermijden, kreeg ik een aantal weken geleden opeens corona. Ik was er een paar dagen ziek van, maar het viel uiteindelijk best mee. Kort daarna kreeg ik de griep en daar ben ik een stuk zieker van geworden.

Doordat de meeste mensen een inenting hebben gehad is corona nu ook een soort griep geworden. We kunnen wel blijven terugkijken op de coronaperiode, maar we kunnen er toch weinig meer aan veranderen. Het kan dat er weer een nieuwe pandemie komt in de toekomst, virussen kunnen immers altijd ontstaan, maar het heeft geen zin om je daar nu mee bezig te houden. Er gebeuren genoeg andere dingen op de wereld waar we ons nu zorgen over kunnen maken.”

Esther Anholt (61) heeft longziekte COPD

“Ik zie corona nog steeds wel als een bedreiging, het virus is immers niet opeens verdwenen. Maar omdat iedereen nu weer een normaal leven begint te leiden, probeer ik dat ook zoveel mogelijk te doen. Ik ben altijd wel met vrienden blijven afspreken tijdens de coronaperiode, maar nu ga ik ook af en toe weer uit eten of naar de kroeg. Ik ga daarentegen nog wel met de auto naar mijn werk en ik probeer grote groepen mensen te vermijden als dat mogelijk is. Soms ga ik wel naar plekken toe waar grote menigtes zijn, maar die momenten kies ik echt uit. Zo ga ik binnenkort bijvoorbeeld naar Paradiso met vrienden.

Ik moet zeggen dat ik door twee jaar binnen zitten wel ben veranderd. Ik moest voor corona altijd overal bij zijn en ik deed het liefst als laatste het licht uit in de kroeg, maar nu hoeft dat voor mij niet altijd meer. Misschien heeft dat ook wel met ouder worden te maken. De angst om dood neer te vallen die ik aan het begin van de pandemie had is verdwenen, maar ik ben nog steeds voorzichtig omdat ik niet ziek wil worden. In het nieuws lees ik dat corona een soort griep is voor mensen die gevaccineerd zijn. Ik ben inmiddels vier keer gevaccineerd, dus ik mag hopen dat die prikken helpen als ik toch corona krijg. Mensen die niet gevaccineerd zijn lopen denk ik een risico, maar dat moeten ze zelf weten.

De pandemie heeft me zeker ook positieve dingen opgeleverd, zo heb ik meer structuur aangebracht in mijn leven en ben ik veel gaan sporten toen ik thuiszat. Toch ben ik ook een tijd heel somber geweest, mede omdat ik mijn dochter en kleindochter niet kon vasthouden. Bovendien moest mijn zoon, die nog thuis woont, afstand houden van zijn vrienden en kon hij niet meedoen met leuke dingen. Ik heb nu tegen hem gezegd dat hij weer alles moet gaan doen waar hij zin in heeft. Corona blijft bestaan, maar het heeft zich wel naar de achtergrond verplaatst. Ik zie het als een zware griep, die bij mij nog iets zwaarder is door mijn ziekte.”

Maya Dommisse (60) heeft hersenziekte ME

“Tijdens de coronaperiode gedroeg ik mij niet anders dan ik altijd al deed tijdens het virusseizoen. Ik heb afstand gehouden van mensen met verkoudheidsklachten en mijn handen goed gewassen. Misschien dat ik ten opzichte van anderen iets voorzichtiger was en langer een mondkapje heb gedragen, maar over het algemeen veranderde er weinig.

Eigenlijk hou ik nu al heel lang geen rekening meer met corona. Ik ben geen angsthaas en je loopt altijd wel het risico dat er iets gebeurt waardoor je leven op zijn kop staat. Een maand geleden ben ik besmet met het coronavirus tijdens een avond uit. Ik was er kort heel erg ziek van, sindsdien heb ik veel last van restklachten: moeheid, duizeligheid en af en toe verhoging of koorts. Vanwege mijn ziekte heb ik mij niet laten vaccineren met het mRNA-coronavaccin. Ik las dat de kans dan groter is dat niet-gevaccineerden deze klachten ontwikkelen, dus misschien dat dit verklaart waarom ik ze heb.

De ongemakken die ik ervaar lijken heel erg op de klachten die ik ontwikkelde aan het begin van mijn ziekte, daarom baal ik er wel van dat ik ze nu weer heb. Ik heb er jaren over gedaan om de klachten van mijn ziekte te verminderen door middel van medische behandelingen en alternatieve geneeskunde, dus ik ben niet van plan om weer van voren af aan te beginnen.

Spijt dat ik ben uitgegaan heb ik niet, het was een hele leuke avond. Ik sta er sinds mijn besmetting nog steeds zo in als daarvoor. Vorige week had ik een feestje met een paar honderd mensen in Brabant vlak na carnaval en dat heb ik wel afgezegd. Niet omdat ik bang ben dat ik weer corona krijg, maar omdat mijn immuunsysteem een flinke knauw heeft gekregen door de besmetting. Dus ik moet nu eerst herstellen.”