Even flakkerde het verzet tegen de avondklok weer op

Het is even voor negen uur als voor het fraai verlichte Van Gogh Museum aan het Museumplein de stem van actievoerder Hanneke (zonder achternaam) klinkt: “Een bevrijdingsfeest. Het is een bevrijdingsfeest!” Gezellig. Maar korter kom je de feesten zelden tegen.

Om drie minuten over negen begint het duwen en trekken.

“Heeft u een legitimatiebewijs?”

“Nee.”

“Weet u dat u hier niet mag zijn?”

“Ga jij mij vertellen wat ik moet doen?”

“Wilt u zich onmiddellijk verwijderen.”

Gekrakeel

Dertig demonstranten – en een veelvoud agenten. Aan de randen van het plein staan rijen politiebusjes klaar in de kennelijke verwachting dat het na een dag juridisch gekrakeel rond de avondklok opnieuw stevig uit de hand zou kunnen lopen in de stad. Maar om kwart over negen is het klaar. Plein schoon, meldt een agent. Aan de overkant van de straat, voor het Concertgebouw wordt er nog wat geschreeuwd. “Wat moet het volk nog geloven!”

Het valt ook niet mee. Geen avondklok, wel een avondklok. Het gerechtshof in Den Haag heeft het vonnis van de rechter in kort geding over het opheffen ervan voorlopig opgeschort. Het hof deed dat op verzoek van de staat.

Duwtje

“Met open ogen zien we toe hoe onze rechtsstaat te gronde wordt gericht,” zegt actievoerder Hans Martin. Hij maakt zich zorgen. Voor de medemens. Hij kan het weten. Zijn oom heeft in het verzet gezeten, zegt hij, alvorens ook hij een duwtje in de rug krijgt.

Vrijdenkers zijn ze, aldus Hanneke. Oplopende besmettingscijfers? “Welnee. Er zijn steeds minder zieken. Dat weet toch iedereen.”

Het Museumplein, epicentrum van het protest tegen elke maatregel die Den Haag weet te verzinnen om de coronapandemie in te dammen. Een vrolijk rood ballonnetje hier, een lichtkrans daar. Ze waren gisteravond niet met veel, maar ze waren er. “We hopen dat de mensen eindelijk wakker worden,” zegt Hanneke.

In de rest van de stad blijft het oorverdovend stil.