Met een eigen aanpak bereidde NoLimit honderden jongeren uit Zuidoost voor op een baan in de creatieve sector. Nu is er geen geld meer en valt het doek voor de organisatie. ‘Er zijn veel vormen van succes.’
Niet hangen, maar doen. Dat was meer dan tien jaar het motto van NoLimit, het cultuurhuis waar honderden jongeren uit Zuidoost werden voorbereid op een baan of eigen bedrijf in de creatieve sector. “In het welzijnswerk ligt de focus op het ophalen van de zorgvraag,” zegt programmeur Angelo Bromet. “Bij ons draaide het om het talent van de jongeren en de ambitie om meer te halen uit het leven. Daar was alle aandacht en energie op gericht.”
Bromet spreekt in de verleden tijd. Deze week kondigde de drijvende kracht achter het cultuurhuis het einde van het project aan. Het bleek niet mogelijk voor het stadsbestuur om ook voor de komende jaren het benodigde budget van een ton te vinden op de begroting. “Het was de uitkomst van gesprekken waar ik mij niet mee heb bemoeid,” zegt de programmeur. “Ik doe dit werk met heel veel energie en passie. Ik wil mijn tijd niet verspillen aan vergaderingen over subsidie.”
Het einde van NoLimit in de huidige opzet past volgens Bromet bij een beleid dat van oudsher meer gericht is geweest op het behandelen van problemen dan op het bieden van perspectief. “Het narratief van Zuidoost is negatief. Als in Zuid iemand wordt neergeschoten, is dat een incident. Als hier wordt geschoten, is dat niet een uit de hand gelopen ruzie tussen drie mensen, maar meteen het probleem van alle jongeren in het stadsdeel.”
Perspectief
Met elk geweldsincident wordt de beeldvorming versterkt, en daar heeft vooral de welwillende meerderheid last van. “We praten daar veel over met elkaar. De focus van de buitenwereld is sterk gericht op wat er fout gaat. Jongeren uit Zuidoost krijgen met vooroordelen te maken als zij hun vleugels willen uitslaan. Het is als het spelen van een wedstrijd met een partijdige scheidsrechter. Dat is vervelend, maar we moeten het ermee doen. We zullen harder moeten werken om te winnen.”
De instanties reageren op onrust steevast met maatregelen die de veiligheid moeten vergroten. Daar is niets mis mee, zegt Bromet, maar op de lange termijn is het bieden van een zichtbaar en vindbaar perspectief voor jongeren belangrijker. “Als er een perspectief is, hebben jongeren in elk geval een keuze. Of ze maken iets van het leven door het beste uit zichzelf te halen of ze kiezen voor de verkeerde vrienden en het verval. Maar die keuze moet er zijn.”
Dat perspectief was te vinden in NoLimit, waar Bromet door de jaren heen een bijzondere methodiek ontwikkelde. “Mijn eerste vraag aan nieuwkomers was steeds: waar wil je naartoe en ben je bereid om je daarbij door ons te laten helpen? In essentie komt onze aanpak neer op het uitdagen van het individu. Er zijn hier in Zuidoost veel talentvolle jongeren, maar ze komen er snel achter dat talent alleen niet genoeg is. Om te kunnen slagen, moet je ook slim zijn en strategisch leren denken.”
Smaakmakers
Een andere hoeksteen van de methode-Bromet: het proces is groter dan het behalen van doelen. “Ik vergelijk het maar met mensen die willen afvallen. Die hebben een streefgewicht in gedachten. Als ze dat niet halen, zijn ze teleurgesteld. Maar waar het om gaat, is dat ze drie keer per week naar de gym gaan. Als ze daar hard werken, komt het resultaat vanzelf. Misschien duurt het wat langer dan gehoopt, maar in het doen zit het succes verborgen.”
In het cultuurhuis kregen de jongeren de ruimte om zich te ontwikkelen. In artistieke disciplines als zang, dans en rap, maar ook als onderdeel van een mediateam of een productieteam. “Alle competenties waar in de creatieve sector behoefte aan is,” vertelt Bromet. “Een werkvloer heeft een werkcultuur. Als de afstand tot de leefcultuur groot is, wordt het moeilijk voor jongeren om die stap te zetten. Hier konden ze de meters maken om de overgang minder groot te maken.”
Dat lukte, en geregeld met opvallende resultaten. Zanger Amartey en de hiphoppers van SoulTrash wonnen de Grote Prijs van Nederland en het collectief Afrolosjes is uitgegroeid tot een van de smaakmakers van het Amsterdamse nachtleven. Bromet: “Dat zijn mooie voorbeelden van erkenning van buitenaf. Maar minstens zo mooi vind ik het als iemand erin slaagt een goede stageplek te krijgen of als ondernemer een eerste opdracht binnenhaalt. Er zijn veel vormen van succes.”
Ook mooi: veel mensen die in NoLimit waren begonnen, kwamen daar nog geregeld over de vloer om hun kennis en ervaring te delen met de nieuwe lichting. “Er is door de jaren heen een goed netwerk ontstaan. Alle nieuwkomers moesten zich presenteren aan de groep. Soms zaten er wel veertig mensen aan tafel en die mensen stelden allerlei vragen. Niemand vond het leuk om aan de kop te zitten, maar ze wisten ook: iedereen in deze ruimte heeft hier een keer gezeten.”
Ongrijpbaar
De kracht van het project was de bestuurlijke ongrijpbaarheid. NoLimit viel niet onder onderwijs, niet onder welzijnswerk en niet onder kunst en cultuur. Het was een eiland met veel vrijheid van handelen. In tijden van bezuinigingen bleek dezelfde kracht een kwetsbaarheid: er was buiten de muren niemand die zich sterk maakte voor het behoud. Bromet: “We hebben veel steun gekregen van ambtenaren en bestuurders, maar niet van het apparaat. Dit is niet de eerste bezuiniging.”
Bromet is er de man niet naar om verbitterd te zijn over het einde van NoLimit. Hij maakt het karwei gewoon af. “We hebben afgesproken dat ik tot maart hier ben om de huidige lichting bij te staan. En ook als ik hier niet meer werk, zalik me voor deze groep blijven inzetten.” Dat kan bijvoorbeeld in zijn andere banen als programmeur in de Melkweg en New Metropolis, het filiaal van Pakhuis de Zwijger in Zuidoost. “En de appgroep blijft ook gewoon bestaan.”
Het stadsdeelbestuur laat bij monde van bestuurder Jakob Wedemeijer weten te balen van het vertrek van Bromet. “We vinden het vreselijk jammer. Het is niet onze keuze geweest. We hebben niet bezuinigd op de buurthuizen. Er is ook niet meer geld gekomen, zoals de wens was van de stichting die de buurthuizen beheert. De stichting heeft vervolgens deze keuze gemaakt.”
In de gemeenteraad heeft de ChristenUnie woensdagmiddag aangekondigd met een voorstel te komen om de financiering van het project alsnog rond te breien. Fractievoorzitter Don Ceder op Twitter: “Ongelooflijk dat juist nu, terwijl er extra behoefte is aan jeugdwerk in Zuidoost, een van de belangrijkste pilaren in de wijk vanwege een relatief laag bedrag moet wijken.”
