1400 winkeliers van De Bazaar Beverwijk zitten met de handen in het haar. De Bazaar is al bijna een maand dicht, terwijl dat volgens hen niet hoeft. Ze voelen zich in de steek gelaten, want de facturen blijven komen.
In één klap gesloten. Per mail kregen de 1400 ondernemers die hun spulletjes verkopen in de hallen van Bazaar Beverwijk op 12 maart te horen dat ze niet meer langs hoeven te komen. ‘Op last van de regering moet De Bazaar tijdens de weekenden dicht.’
Sindsdien zit het merendeel thuis, zonder inkomsten. Maar de huurfactuur blijft gewoon komen. “De Bazaar is heel erg onduidelijk,” zegt ondernemer 1, die net als andere gedupeerden op basis van anonimiteit zijn verhaal wil doen. “Behalve over één ding: ze blijven rekeningen sturen en geven alleen uitstel van betaling.”
De winkeliers zijn bang dat ze straks alsnog moeten betalen voor de weken dat de Bazaar dicht is. Weken waarin ze zelf geen inkomsten hebben. Ze zien houvast in de bepaling die volgens hen in het contract staat: ze hoeven alleen huur te betalen voor dagen dat de Bazaar geopend is. “We hopen op totale kwijtschelding voor de dagen dat we dicht zijn,” zegt ondernemer 2. “Wij zijn van mening dat als je huur per dag heft, je niets kan vragen als je dicht bent.”
Sluiting
De sluiting was niet hun keuze. Het was de Bazaar die besloot de deuren dicht te houden, onder het mom dat de regering evenementen verbood. “Maar De Bazaar is geen evenementenhal,” zegt ondernemer 3. “Het is een markthal, een winkelcentrum. Winkelcentra zijn ook niet gesloten, markten zijn gewoon open. Met de juiste maatregelen hadden ze gewoon open kunnen blijven. Met 100.000 vierkante meter en een persoon per tien vierkante meter zoals in supermarkten kom je al heel ver.”
Dat beaamt de gemeente Beverwijk. “De Bazaar is geen evenementenlocatie of horecagelegenheid, dus sluiting is niet noodzakelijk,” zegt een woordvoerder van het college. “De directie heeft vrij snel zelf de conclusie getrokken: we sluiten de markt. Wij begrijpen dat besluit. Als de Bazaar open is, komen daar enorm veel mensen op af en dat is een ongewenste situatie. Maar in principe zouden daar de regels gehanteerd kunnen worden, zoals die ook gelden voor winkels.”
Dat de Bazaar zich ten onrechte verschuilt achter de overheid, tekent volgens de ondernemers de houding van het bedrijf. “De Bazaar maakt misbruik van onze onkunde,” zegt ondernemer 3. “Er zitten veel Afghaanse, Iraanse en Syrische mensen bij die hier al hun geld verdienen. Het is voor hen moeilijk om een gewone winkel te beginnen. Veel mensen zijn laaggeschoold. De meesten spreken nauwelijks Nederlands. Die zijn extra kwetsbaar omdat ze de wetten en hun rechten niet kennen. Die geloven zo’n verhaaltje.”
Angst
Zo’n tweehonderd ondernemers hebben zich nu min of meer georganiseerd. De groep heeft een advocaat ingeschakeld, maar ook die is nog niet ver gekomen. “De Bazaar voert niet graag overleg en reageert tot nu niet inhoudelijk,” zegt advocaat Han van Trigt. “In eerste instantie weigerden ze zelfs helemaal met me te praten. Ze wilden eerst weten wie mijn cliënten waren. Uiteindelijk heb ik vrij lang met hun bedrijfsjurist gesproken. We verschillen van mening, er is weinig begrip.”
Volgens Van Trigt heeft de Bazaar een moeilijk verhaal omdat die zelf tot sluiting is overgegaan. “Dat kan je niet aan de ondernemers wijten. Of die dan tot huurbetaling gedwongen kunnen worden, is twijfelachtig, dat zal een rechter moeten bepalen. Alleen is er tot nu geen sprake van inning van de huur. Eigenlijk kunnen we alleen wachten tot de Bazaar in actie komt. Dan kunnen we stappen nemen. Ik verwacht dat een rechter dan zegt dat er wel iets betaald moet worden.”
Geen staatssteun
Volgens de ondernemers kan de Bazaar een beroep doen op overheidssteun, maar de 1400 ondernemers zijn daarvan uitgesloten. “Omdat het een hal is, en er geen straatadressen zijn, staat bij veel mensen de zaak ingeschreven op hun huisadres,” zegt ondernemer 2. “Dan krijg je geen vergoeding. En heel veel ondernemers staan zelf in hun zaak, die hebben geen personeel, dus hebben ze ook geen recht op salarissteun.”
Ze vragen om hulp, om compassie. “De Bazaar heeft jarenlang goed gedraaid,” zegt ondernemer 1. “Ze hebben goed aan ons verdiend. Voor veel ondernemers is er geen alternatief.”
“We willen de Bazaar ook niet kapot maken,” zegt ondernemer 3. “Ik wil dat de Bazaar doorgaat. Dan hebben 1400 mensen weer brood als het coronagedoe over is. Maar ik zie het somber in. Als ze ons de nek omdraaien dan heeft de Bazaar straks geen bestaansrecht meer.”
‘Een gigantisch probleem’
“Ze hebben groot gelijk,” zegt directeur George Zapantoulis van De Bazaar Beverwijk. “Maar zij hebben een winkeltje van 30 vierkante meter, en ik een miljoenenbedrijf. Als wij de hele last moeten dragen, dan betekent dat voor ons een gigantisch probleem: dat zijn miljoenen euro’s. Wij betalen onze 120 mensen ook door. Onze inkomsten zijn nul. Wij teren op eigen vermogen.”
Hij bevestigt dat de facturen voor maart zijn verstuurd. “Maar we hebben meteen ook uitstel van betaling afgekondigd. Meer kunnen we nu niet doen. Ik kan pas zeggen hoe we verder gaan als er meer duidelijk is. Natuurlijk zijn er afspraken te maken, ik denk dat er wel een regeling komt. Maar daarvoor is het nu nog te vroeg.”
Dat ondernemers bang zijn later alsnog te moeten betalen, wuift hij weg. “Ik ben ook bang dat mijn leveranciers en banken geld willen hebben nu we dicht zijn. Het is unfair dat zij vragen om niets te hoeven te betalen.”
Noodverordening
Dat de Bazaar niet dicht had gehoeven, noemt hij onzin. “Je kunt de noodverordening er gewoon op nalezen. Ik vind de reactie van de gemeente best flauw. Het is waar dat wij geen directe of specifieke aanwijzingen hebben gekregen. Niemand heeft aanwijzingen gekregen maar wij moeten met z’n allen aan de noodmaatregelen voldoen.”
“Er komen hier normaal 30.00 mensen. Eén persoon per tien vierkante meter, zoals in supermarkten, is hier gewoon onuitvoerbaar. Als ondernemers gaan wij morgen graag weer open, maar de risico’s voor de bezoekers en huurders zijn erg groot en zodanig dat de gemeente de Bazaar vervolgens gaat sluiten, omdat de regels niet te handhaven zijn.”
Dat de Bazaar ondernemers in de kou laat staan, kan Zapantoulis gemakkelijker weerleggen. “Wij doen alles dat mogelijk is om hen te helpen. We hebben een noodloket geopend. Daar zitten permanent zes mensen om vragen te beantwoorden. Dat ze geen overheidssteun krijgen omdat ze hier geen adres hebben is flauwekul. Ze kunnen best ons adres opgeven.”
De namen van de ondernemers in het stuk die anoniem willen blijven zijn bij de redactie bekend.
