Amsterdammers helpen Turkije: ‘Net gekocht bij Kruidvat. Ik hoop dat ze er wat aan hebben’

Metershoog ligt het opgestapeld in notenwinkel Tataroğlu Kuruyemiş aan de Jan Evertsenstraat. Vuilniszakken, dichtgeknoopte boodschappentassen, pakken luiers en dekens in de verpakking. Vier mensen zijn bezig met het inladen van een busje, tussen de bedrijven door wordt er een klant geholpen. Dus tijd voor vragen heeft eigenaar Bayram Demir eigenlijk niet.

Goed, één minuutje dan. “Een neefje van me vroeg gisteren of hij een tas met kleren kon afleveren, om naar Turkije te sturen. Toen had-ie een vriend die ook wat wilde geven. En toen werd een oproep op sociale media geplaatst, en kijk nu.” Demir wijst naar z’n winkel, waar nauwelijks nog iets bij kan. “En de kelder ligt ook al vol.”

Maandag zijn al drie volle busjes naar het centrale inzamelingspunt in Arnhem gereden, dinsdagavond volgen er nog vijf. Een jongeman die bij de notenwinkel binnenstapt zegt dat hij een auto vol met kleren heeft, maar daar is geen plaats meer voor. Hij wordt doorverwezen naar Meer en Vaart, waar ook spullen worden verzameld.

Het zijn niet alleen Turkse mensen die spullen komen brengen. “Nederlanders, Marokkaanse Nederlanders, iedereen,” zegt Demir. Hij kent zelf geen mensen in het getroffen gebied. “Maar die jongen die net wegrijdt: zijn opa ligt onder het puin.”

Geen tijd voor praatjes

In de notenwinkel is het een komen en gaan van mensen, voor gezellige praatjes is geen tijd. Een van hen is Sezer, die een grote tas vol maandverband, luiers en billendoekjes komt afleveren. “Net gekocht bij Kruidvat. Ik hoop dat ze er wat aan hebben,” zegt hij. “We verdienen hier allemaal geld, in het weekend gaan we uit, we hebben het goed. Dan is dit toch het minste wat we voor die mensen kunnen doen?”

Op de Banne Buikslootlaan in Noord staat een bestelbus van Snappcar op de stoep. Eromheen staat een indrukwekkende hoeveelheid dozen, XL boodschappentassen en beddengoed in plastic verpakking. Mehmet Erdogan (25) moet nog flink passen en meten om alles zo efficiënt mogelijk in de bus te krijgen.

Erdogan: “We waren net in de Action en de Kruidvat. Daar waren ook allemaal mensen nog spullen aan het kopen. En dit gebeurt niet alleen in Nederland, hè. In Duitsland, België, overal.”

Familie in het getroffen gebied heeft Erdogan niet. “Maar dat maakt op zich niet uit, toch?”

Elektrische kachel

Jassen, slaapzakken, babyspullen, maandverband. Allemaal geschonken door winkels. En van mensen thuis oude kleren, schoenen, pyjama’s, kussens met het prijskaartje er nog aan. Ook een elektrische kachel. Alles is gesorteerd in dozen, met daarop: man, vrouw, kind of baby. Straks rijdt de bestelbus naar een verzamelpunt in Den Haag en daar worden de hulpgoederen in grote vrachtwagens overgeheveld.

Twee jonge vrouwen komen vragen of ze nog spullen kunnen afgeven. “Alleen als het al gesorteerd is of in dozen zit,” zegt Erdogan.

Dat is het geval en even later brengen ze een stuk of twintig dozen en tassen, ook uit een bestelwagen. Het is de oogst van een oproep aan de ouders van speeltuin Volewijck. “Ik heb het gisteren bij een moskee in Haarlem proberen af te geven,” zegt Sabrina (28), “maar daar was het al vol. Via online heb ik deze plek gelukkig nog kunnen vinden. We willen helpen natuurlijk.”

Een volgende man komt vragen of er nog plek is, maar de bestelbus is inmiddels zo goed als vol. Hij krijgt de tip een moskee in Almere te bellen. Even later: “Het is gelukt. Ze zijn tot tien uur open.”