Amsterdammer Rucheno J. (toen 17) krijgt 12 jaar voor rol bij liquidatie Rachid Kotar

Kotar werd in de namiddag geliquideerd naast zijn gepantserde BMW, waarin hij net zijn zoontje van 5 op de achterbank had geholpen, na zijn zwemles. Kotar lag al dood met een plas bloed om zijn hoofd toen de politie arriveerde. Elf kogels hadden hem geraakt in zijn hoofd en romp.

Pas 17 jaar

De toentertijd pas 17-jarige J. is vanwege zijn leeftijd achter gesloten deuren bij de kinderrechter berecht, apart van de drie meerderjarige verdachten die nog op hun proces wachten: de vermoede schutters Jonathan C. (27) en Jurviën M. (20) plus Saiffeddine M. (23), die de liquidatie volgens justitie mede voorbereidde.

Rucheno J. meldde zich bij de politie nadat die op 16 februari 2021 duidelijk herkenbare camerabeelden van hem had getoond in televisieprogramma Opsporing Verzocht.

In de buurt van het vluchtbusje dat de daders na de liquidatie in brand hadden gestoken op een parkeerplaats aan de Buitensingel in Amsterdam, een Volkswagen Transporter, lagen een broek, jas en handschoenen waarop dna van Rucheno J. zat. Hij heeft steeds volgehouden dat hij alleen de opdracht had aangenomen het busje te besturen en in brand te steken, maar niets wist van liquidatieplannen. De rechtbank gelooft hem niet.

Uit het dossier blijkt volgens de rechters dat hij nauw met de andere drie verdachten samenwerkte en dat hij van de hoed en de rand wist. Liquidaties worden zorgvuldig voorbereid, stellen de rechters, en dat gold voor deze onderwereldmoord ook.

Meerdere rollen

J. speelde meerdere rollen. ‘Het is onaannemelijk dat een belangrijke rol als die van voorverkenner en bestuurder van de vluchtauto en uitwisser van mogelijke sporen zou worden uitbesteed aan een minderjarige jongen die van niets weet’, concludeert de rechtbank, die J. dan ook veroordeelt als medeplichtig aan moord. Voor de rechters staat vast dat Rucheno J. de Volkswagen Transporter niet alleen rond de liquidatie op 12 december bestuurde, maar ook tijdens eerdere voorverkenningen die dag en daags tevoren.

Op de avond na de liquidatie bleek J. zich in een ziekenhuis te hebben laten verplegen met brandwonden aan zijn handen, die hij moet hebben opgelopen tijdens het in brand steken van het busje. Hij loog dat hij een ongeluk had gehad tijdens het afsteken van vuurwerk.

Hoewel hij als kind is berecht, veroordeelt de rechtbank hem als volwassene. ‘Daarbij weegt mee dat het om een zeer gewelddadige en geplande moord ging’. (Één van de wapens haperde, waarna de beoogde schutter hem daarmee voor de ogen van zijn zoontje op het hoofd sloeg terwijl de ander hem doodschoot). Bovendien ‘heeft de verdachte op meerdere momenten een rol gespeeld en was er dus niet sprake van jeugdig, ondoordacht of impulsief handelen’.

Persoonlijkheidsproblemen

Onderzoek naar zijn geestesvermogens wees uit dat het te laat is voor ‘pedagogische beïnvloeding’ omdat J. ‘een volwassen man is met lichte persoonlijkheidsproblematiek’. De psychiater en psycholoog die hem onderzochten, noemen hem ‘een introverte, lege, matte jongeman, die weloverwogen is, controle op het eigen onderzoek weet te behouden en zichzelf niet alleen moeilijk kán maar zeker ook niet wíl laten zien’.

Het Openbaar Ministerie had 20 jaar cel geëist voor dit ‘schoolvoorbeeld van verhardende en niets ontziende zware criminaliteit’, maar de rechters zijn milder.

De rechtbank ‘wil niets afdoen’ aan de traumatische ervaring voor Kotars zoontje, dat voor justitie zwaar had meegewogen in het bepalen van de strafeis, maar uit het dossier blijkt volgens de rechtbank niet dat J. wist dat Kotar zijn zoontje was komen ophalen, en dat het kind de moord dus kon zien. ‘Ook weegt mee dat de verdachte als bestuurder van de vluchtauto een minder zware rol in de liquidatie heeft gehad dan zijn medeverdachten.’ Daarnaast houdt de rechtbank rekening met zijn leeftijd en het feit dat hij niet eerder is veroordeeld voor een strafbaar feit.